نامه ی گمشده ...

 ؟

گمان می کنم .. خدا یک صندوق پستی داشته باشد ..

 پر از نامه .. انگار  دانه دانه ی روزها که می گذرد ، هر   روز هزارها نامه به همان یکدانه صندوق پستی فرستاده می شود .. می گویم هزار تا .. چون دوست ندارم بگویم میلیارد تا .. چون غصه ام  می شود .. انگار مطمئن می شوم که میان آن میلیاردتا .. نامه ی من اصلا به چشم نمی آید .. همیشه همینطور بوده ام . از رقم های  درشت غصه ام می شود ..

خدا انگار بدجوری سرش شلوغ است .. هی می خواند هی جواب ها را می نویسد و به تحویل دارش می دهد ..

وقت سر خاراندن هم ندارد ..

میان این همه شلوغی ، بعضی ها هی نامه هایشان را دوباره و دوباره می نویسند ..

آنوقت هی همه ی نامه ها بیشتر روی مال من تلمبار می شود ..

خدا کی به نامه های قبلی  می رسد .. نمی دانم ..

فقط این را می دانم که من نامه ام را دوباره نمی نویسم ..

موسی به بنی اسرائیل گفته بود : پروردگار من .. نه خطا می کند و نه فراموش ...........

می دانم .. عاقبت یک روز خدا ، از همان بالا ، نور سرخ آفتاب را کنار می زند و فکر می کند : یکبار هم  نامه ها را از اول به آخر بخوانم .. !! ؟